Historia czytelnika o swoim uzależnieniu

Chciałbym opisać swoją historię nałogu, a także historię odwyku aby podzielić się doświadczeniami z osobami, które rozważają rozpoczęcie odwyku albo dopiero zaczynają.

Jako dzieciak chodzący do podstawówki byłem zadowolony z życia. Spotykałem się ze znajomymi i często spędzałem czas poza domem. Pod koniec szkoły podstawowej zacząłem przyglądać się obrazkom gołych pań w gazecie. Gołych ale jednocześnie częściowo zasłoniętych przez grafików komputerowych. Aby zobaczyć całość trzeba było wysłać sms. Wtedy nie miałem telefonu i niemiałem jak zapłacić. Oglądanie takich  'niepełnych' obrazków sprawiało mi wielką frajdę mimo że teraz nawet by mnie nie zaciekawiły. Tamte obrazki wzbudziły ciekawość. Po dostaniu pierwszego komputera zacząłem wyszukiwać treści erotyczne w internecie. Zaczęło się od zdjęć. Przez pierwsze miesiące nie oglądałem filmów xxx gdyż zdjęcia całkowicie mi wystarczały. Gdzieś w między czasie doszła masturbacja ale nie odbywała się w czasie oglądania zdjęć xxx.

Zmiana nadeszła w wieku 13 lat. To był przełom 2011/2012. Wtedy pierwszy raz obejrzałem film porno i połączyłem to z masturbacją. Emocje i przyjemność z tego była ogromna. Odkryłem, że niewielkim wysiłkiem nie wychodząc z domu mogę zapewnić sobie przyjemność. Od tamtej pory zacząłem być bardziej nieśmiałym i rzadziej wychodzić z domu. Nadal spotykałem się z kolegami ale już rzadziej. Dziewczyny w rzeczywistości dla mnie nie istniały. Istniał tylko mój świat tysięcy darmowych filmów porno.

W ten sposób mijały lata, czas spędzony na oglądaniu porno i masturbacji stopniowo się wydłużał - na początku było to 10-15 minut, a na końcu doszedłem do 3-6 godzin (rekord to chyba 8h). Nieprzespane noce, zaniedbane obowiązki, wegetacja przy komputerze - niestety wielu (głównie chłopaków)tak żyje w dobie darmowych filmów porno. Ja poszedłem jeszcze dalej w nałogu niż inni - zaczynałem od porno heteroseksualnego, w 2015 zafascynowało mnie gejowskie porno, które szczęśliwie mocno ograniczyłem w 2018. Trochę shemale, trochę brutalności i inne rzeczy o których nie wspomnę nawet jako anonimowa osoba bo wstyd. Od początku uzależnienia miałem jakieś przeczucie, że to jest złe. Jako katolik dostawałem od otoczenia sygnały że taka forma aktywności jest zła. Czytałem nawet jakie mogą być negatywne skutki nałogu. Niestety argumenty takie jak "wszyscy to robią", "przyjemne nie może być złe", "nie masz dziewczyny a to jest naturalna potrzeba" wygrały. Praktycznie w każdym roku od 2012 miałem jakieś przebłyski świadomości i próbowałem z tego wyjść. Bez wielkiej wiedzy i doświadczenia przegrywałem po kilku dniach... i tak do następnego roku.

Przełom nastąpił w 2019 roku pod koniec lutego. Wtedy jako 21 latek(obecnie mam 22) wpadłem w taki ciąg że oglądałem te filmy bez przerwy, masturbacja kilka razy w ciągu dnia i nieustanne zmęczenie. Tak częste oglądanie i masturbacja nagle przestały działać jak dotychczas. Mimo ładowania do mózgu olbrzymich ilości dopaminy nagle odczułem smutek i samotność. To był ten moment gdy narkotyk przestał spełniać swoją rolę.Prawie każdą dziewczynę widzianą na ulicy wyobrażałem sobie nagą w łóżku zemną. Kiedy któraś się na mnie spojrzała to ja spuszczałem wzrok na podłogę. Zauważyłem jak to rujnuje relacje z ludźmi. Zauważyłem że porno to samotność, bo niby jak ja oglądający filmy xxx, bez innych pasji i zainteresowań mam zainteresować dziewczynę i jak mam założyć rodzinę. Przecież rodziny nie założę z pikselami na ekranie. Porno daje człowiekowi poczucie że wszystko jest okej ale na końcu wypluwa cię jak śmiecia i zostajesz z niczym. W sumie to nie z niczym a z: depresją, niskim poczuciem własnej wartości, poczuciem zmarnowanego czasu, zniszczonymi relacjami,wypranym mózgiem, zniekształconym obrazem kobiet. Mnie dodatkowo w 2017 roku nałóg "obdarował" problemami z prostatą i układem moczowym. O dziwo przy odwyku te problemy powoli zanikają, a ja głupi przez 2 lata brałem różnego rodzaju lekarstwa, które nie pomagały.

No właśnie - w lutym zacząłem odwyk. Do tej pory przyznaję że nie udało się wyjść z nałogu. Był czas że przetrwałem 33 dni dzięki programowi blokującemu strony porno lecz niestety będąc na silnym głodzie nauczyłem się jak łatwo omijać takie blokady. Ten sposób jest dobry ale ma jedną wadę- nie uczy jak samemu się kontrolować. Program blokujący nie towarzyszy nam całe życie w każdej sytuacji. Jeśli gdzieś trafi się możliwość obejrzenia porno to wtedy trzeba samemu się kontrolować.

W pierwszych dniach po rzuceniu porno odczuwa się brak przyjemności z czegokolwiek w życiu. Nic nie chce się robić, żadna rzecz nie sprawia radości. Potem dochodzi smutek i przygnębienie. Tak zwany flatline pojawia się w pierwszych dniach, czasem po 2 tygodniach. To jest ten moment gdzie wiele osób się poddaje. Ja raz to przetrwałem przy 33 dniowej próbie odwyku. Polecam wyjść wtedy na dwór, uprawiać sport, czytać itp. Niestety to nie uwalnia od pokus w 100% ale mocno je ogranicza. Nie czytajcie w internecie komentarzy osób, które twierdzą, że ktoś kto nie ma partnera albo seksu jest gorszy. Te same osoby potem użalają się w internecie, że są "przegrywami" a gdy widzą, że ktoś próbuje wyjść z nałogu to atakują go twierdząc, że to nic nie da i trzeba oglądać porno. Co ciekawe takie osoby potrafią innych wyzywać od "koniowałów". Mam wrażenie że piszą to osoby sfrustrowane, które próbują się wywyższyć i nie mają nic do roboty poza przebywaniem w internecie. Nie raz widziałem memy w których autor pokazywał, że od depresji i samobójstwa ratują go pornosy. Wiem, że memy robione są dla żartów ale sami przyznacie, że jest w tym trochę prawdy. Powinno się odciąć od takich treści szczególnie gdy ma się flatline.

Wracając do mojego 33 dniowego rekordu. Wtedy nie oglądałem porno ale masturbowałem się raz na tydzień. Po takim czasie zacząłem widzieć pierwsze efekty. Po pierwsze minął flatline i zacząłem odczuwać radość życia. Nauka rzeczy które mnie interesują, albo czytanie książek okazało się mega ciekawe, o wiele ciekawsze niż siedzenie przy kompie. Moje problemy z prostatą zaczęły zanikać. Miałem więcej siły. Podczas ostatnich kilku lat nałogu potrzebuję 9-11 godzin na wyspanie, a każda aktywność fizyczna(nawet pompki czy brzuszki w domu) powodowała osłabienie i przeziębienie. Pod koniec tych 33 dni zauważyłem że wysypiam się w mniej niż 9 godzin i mogę normalnie ćwiczyć. Od momentu podjęcia decyzji o wyjściu z nałogu odnawiam stare kontakty i próbuję nawiązywać nowe. Aż dziwię się jak mogłem być tak głupi żeby rezygnować z relacji z ludźmi. Nawet jeśli się masturbuję parę minut podczas odwyku to i tak jest to lepsze niż 6 godzinna nocna masturbacja przy filmach porno, po której boli mnie prostata, a kolejnego dnia funkcjonuję jak niewyspany zombie.

Mimo, że ja walczę od ponad 10 miesięcy i mi się nie udało jeszcze wyjść tonie poddaję się. Wiele ludzi wychodzi szybciej z nałogu i być może Tobie zajmie to mniej czasu niż mi. Ja akurat mocno się uzależniłem bo z tego co czytam widzę że nie wszyscy dotarli do gejowskiego porno i 6 godzinnych masturbacji (tzw. "edging"). Wiem już jak bardzo porno niszczy człowieka i po próbach odwyku widzę pozytywne skutki odstawienia. Powiedzieć że warto odstawić porno bo odwyk daje wiele korzyści to tak jakby lekceważąco podsumować odwyk. Odwyk ODDAJE CI ŻYCIE, przywraca MĘSKOŚĆ i zwraca RADOŚĆ ŻYCIA - tak można podsumować odwyk.

W roku 2020 życzę Wam i sobie wyjścia z nałogu i samych sukcesów!

***********************************************************************

Dziękuje Ci bardzo za ten list i opisanie swojej przygody. Najważniejsze, że w porę zauważyłeś że przeginasz i że normalnemu, zdrowemu facetowi ilość porno potrzebna w życiu to 0. Zamień piksele na realne randki, dziewczyny i przyjaźnie. To powinno Ci dawać dawki dopaminy, które są zdrowe i naturalne. Życzę Ci udanego 2020 roku pełnego sukcesów i zmiany jakości swojego życia na tyle, żebyś nigdy nie wrócił do porno, a fantazje seksualne realizował na żywo z prawdziwą partnerką. Najlepszego!